สันติภาพโรมัน (ละติน: Pax Romana, อังกฤษ: Roman peace) เป็นสมัยของความสันติสุขอันยืนยาวโดยแทบจะไม่มีการขยายตัวทางทหารเช่นในคริสต์ศตวรรษที่หนึ่งและสองของจักรวรรดิโรมัน เนื่องจากเป็นสมัยที่ก่อตั้งโดยซีซาร์ออกัสตัสสมัยนี้บางครั้งจึงเรียกว่า “สันติภาพออกัสตัส” (Pax Augusta) ซึ่งเป็นสมัยที่ยืนยาวถึงราว 200 ปีที่เริ่มตั้งแต่ปี 27 ก่อนคริสต์ศักราชจนถึงปี ค.ศ. 180
ความคิดเกี่ยวกับ “สันติภาพโรมัน” เสนอเป็นครั้งแรกโดยเอ็ดเวิร์ด กิบบอนในบทที่สองของหนังสือ “ประวัติศาสตร์ของความเสิ่อมโทรมและการล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน” ที่กิบบอนเรียกว่า “Roman Peace” กิบบอนเสนอว่าเป็นสมัยอันค่อนข้างราบรื่นในสมัยของออกัสตัสและผู้ครองคนต่อๆ มา และเสนอว่าขุนพลโรมันที่ดำเนินนโยบายออกไปทางการขยายดินแดน เช่น เจอร์มานิคัส ถูกตรวจสอบและเรียกตัวโดยพระมหาจักรพรรดิระหว่างช่วงที่ได้รับชัยชนะ โดยนิยมที่จะรวมตัวเข้าด้วยกันมากกว่าที่จะทำการขยายตัว กิบบอนกล่าวว่าการพิชิตบริเตนภายใต้การนำของจักรพรรดิคลอเดียสและการพิชิตดินแดนโดยทราจันเป็นข้อยกเว้นของนโยบายดังกล่าวที่พยายามรักษาสันติภาพ
สมัยสันติภาพโรมันมายุติลงในปี ค.ศ. 180 เมื่อจักรพรรดิมาร์คัส ออเรลิอัสเสด็จสวรรคต ระหว่างสมัยดังกล่าวจักรวรรดิโรมันขยายตัวไปรวมเนื้อที่ทั้งหมดราวห้าล้านตารางกิโลเมตร
